تاریخ روز عرفه در تقویم شمسی برابر با روز یکشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۸ (۹ ذی الحجه) و در تقویم میلادی مصادف با ۱۱ آگوست ۲۰۱۹ میباشد. عرفه منطقهای مقدس در شرق مکه است که حجاج به عنوان دومین عمل واجب در حج باید در آنجا توقف کنند.
روز نهم ذی الحجه روز استجابت دعاست. روزی است که سید الشهدا به راز و نیاز با خدای خویش پرداخت و بعد از آن رهسپار سرزمین نینوا شد. روزی است که پیامبر بت شکن حضرت ابراهیم (ع) مناسک حج را فرا گرفت و ...
امام صادق علیه السلام میفرماید: هر كس در این روز قبل از رفتن به مراسم دعای عرفه در زیر آسمان دو ركعت نماز بخواند و در پیشگاه خداوند متعال به تمام گناهان و خطاهای خود اعتراف كند و حقیقتاً از درگاه پروردگار پوزش طلبد، خداوند متعال آنچه كه به اهل عرفات مقدر نموده او را نیز عطا میكند و تمام گناهان او را میآمرزد.
مرحوم شیخ عباس قمی در مفاتیحالجنان میگوید: روز عرفه از اعیاد عظیمه و بزرگ است هرچند به اسم عید نامیده نشده و روزی است كه حقتعالی بندگانش را به عبادت و طاعت خود فراخوانده و سفرههای جود و احسان خود را برای آنها گسترده و شیطان در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناك است.
شب عرفه از لیالی متبركه و شب مناجات با قاضیالحاجات و توبه در آن مقبول و دعا در آن شب مستجاب است. كسی كه آن شب را به عبادت به سر آورد اجر و پاداش هفتاد سال عبادت را دارد.
ریشه این نامگذاری سه وجه دارد:
عرفات سرزمینی است که درآن گناه نشده و آنجا معبد تمام انبیا، اولیا، اوصیا، متقین و اصفیا بوده است. بیابانی صاف و هموار که تقریباً در ۲۴ کیلومتری (چهار فرسخی) شمال مکه و در دامنه کوهی به نام (جبل الرحمه) قرار گرفته است.
اوج عظمت دعا از جهت زمانی در روز عرفه آنهم در عرفات است. حضرت علی علیه السلام فرمودند: من الذنوب لا تغفر الا بعرفات. برخی از گناهان جز در عرفات بخشوده نمیشود.
به این سخن از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله توجه فرمایید:
اعظم اهل عرفات جرما من انصرف و هو یظن انه لن یغفرله
گناهكارترین فرد در عرفات كسی است كه از آنجا بازگردد در حالی كه گمان میبرد هرگز آمرزیده نخواهد شد.
مطابق روایتی از امام صادق (ع)، وقتی جد اعلای ما حضرت آدم (ع) از باغ بهشتی به زمین فرود آمد، چهل روز هر بامداد بر فراز كوه صفا با چشم گریان در حال سجده بود. جبرئیل (ع)، فرود آمد و پرسید:
چرا می گریی، ای آدم؟
چرا نگریم در حالیكه از جوار خداوند به این دنیا فرود آمده ام؟
به درگاه خدا توبه كن و بسوی او بازگرد.
چگونه؟
جبرئیل در روز هشتم ذیحجه آدم را به منی برد، آدم شب را در آنجا ماند و صبحگاهان عازم صحرای عرفات شد. جبرئیل هنگام خروج از مكه، احرام بستن و لبیك گفتن را به او آموخت و چون عصر روز عرفه فرا رسید، آدم را به غسل فرا خواند و پس از نماز عصر، او را به وقوف در عرفات دعوت كرد و كلماتی را كه از پروردگار دریافت كرده بود به وی تعلیم داد، این كلمات عبارت بودند از:
سبحانك اللهم و بحمدك
لا اله الا انت
علمت و ظلمت نفسی
و اعترفت بذنبی
اغفر لی انك انت الغفور الرحیم
یعنی:
جز تو خدایی نیست
كار بدی كردم و بر خود ظلم نمودم
اینك به گناه خود اعتراف می كنم
مرا ببخش كه تو بخشنده و مهربانی.
آدم (ع) تا غروب آفتاب همچنان دعا میكرد و با تضرع اشك می ریخت. وقتی كه آفتاب غروب كرد همراه جبرئیل روانه مشعر شد و شب را آنجا گذراند. صبحگاهان در مشعر بپاخاست و به دعا پرداخت... تا اینكه سرانجام بخشیده شد ...
روز عرفه داراى دعاهاى فراوانى است؛ ولى در اين ميان، دعاى عرفه امام حسين عليه السلام داراى جايگاه ممتاز و ويژه است و در واقع، ناب ترين و عميق ترين معارف الهى و توحيدى در اين دعا، بر زبان سالار شهيدان عليه السلام جارى گشته است.
امام حسين عليه السلام در آخرين عرفه عمر خود، عصر روز عرفه با گروهى از خاندان و فرزندان و شيعيان، با نهايت خاكسارى و خشوع از خيمه بيرون آمدند و در جانب چپ كوه ايستادند . امام (ع) چهره مبارك خود را به سوى كعبه گردانيد مانند مسكين نيازمندى كه غذا میطلبد، دستها را برابر صورت خود گرفت و دعايش را چنين آغاز كرد:
«الحمدلله الذى ليس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا كصنعه صانع و هو الجواد الواسع؛ سپاس خداوندى را سزاست كه چيزى قضايش را دور نمیسازد و از عطا و بخشش او جلوگيرى نمیكند و هيچ آفريننده اى آفرينش او را ندارد و او سخاوتمندى بیانتهاست.»
حضرت (ع) سپس به بيان گوشه اى از نعمتهاى بى پايان خداوند كه انسان را در تمام مراحل رشد و تكامل در برگرفته، مىپردازد و مهربانى مادران و دايه ها و مواظبت و پرستارى و دل سوزى آنان را از الطاف و عنايتهاى خداوند مىشمرد؛ سپس به لزوم شكر نعمتهاى الهى اشاره مىكند و خود را از اداى يك شكر نيز عاجز و ناتوان مىبيند .
برچسب : نویسنده : ayat-tehran بازدید : 104